Paramparça toprağımdan, açtı sevda çiçeğim
Ayaklarım koşmazken, ısrarla gideceğim
Belki zorlanacağım, eşiğinin kuytusunda
Öz güvenim oldukça, kararımı bileceğim
Çatlayarak her bir yanım, kurusa çöller gibi
Filizlenir köklerim, yinede susuz kalsa
Gönül feryat figanın, yankısından boğulsa
Dillendirir sevdayı,aşkı öbek öbek dolsa
Hiç değeri kalmazken, gelip geçen yılların
Ardı sıra peşimde, gezinir gölgesiyle
Tutup yakayı salmaz, kavrar pençeleriyle
Sanki fırlatır oku, kalbin derinliğine
Tam umudun sınırında, mucizesi bilirdi
Yüreğe su serperek, eteğinde eğildi
Canına canan olup, gönül öyle sevindi
Rüyalar ülkesinde, sırma telli gelindi
Duysunlar haykırdıkça dağa, taşa, bayıra
Avazım çıktığınca, yeri göğü sallar gibi
Gözler kamaştırdıkça, yoracaklar hayıra
Sabırların yamacından, açtı sevda çiçeğim
