Online Üye
Online Ziyaretçi
mavilikler içinde esen ruzgarlar
karanlık ardım sıra yürüyorum
suskunlugum içimde ürperiyorum
benligimden giden ince sızım söylesin
ne bir tren yaylarında nede bır kaldırım kenarında
giden yolun uçurum kenarında olan ömrümün
susmayan cıglıkların figanını
külleri savrulmuş bedenim söylesin
baktıgım güneşin karanlıgını
olmayacak baharların mehtabını
karadenizin yalçın kayalıklarını
beynime işlemiş kızgın demirler söylesin..
k.k.a