Dünya üzerime bir gömlek dikmiş
Giymek istemesem de giydiriyor
Üzerine bin bir çile ile keder yüklemiş
Kollarımı bağlamış giyeceksin diyor
Gönül sazım kırık çekemiyorum nazını
Dünya tadı kalmadı alamıyorum hazını
Dünya hayatının yaşayamadım yazını
Ayaklarım bağlamış kış ayında yaz ayına yürüyemiyorum
Bülbül namesi dinlemek varken karga sesi dinletiyor
Halden bilmez ile derdime çaresizlik yolunu gösteriyor
Dilden anlamaz namert ile sözler söylettiriyor
Kollarım tutmuş zorla dinleyeceksin diyor
Dünya diyor bu dertler içinde hal ehli ol
Hal ehli ol gönlüne imanı al işte sana bir yol
Dilden halden bilmezi düzelt işte sana güzel bir rol
Ellerini tam bağlamadım az uğraş hemen çözersin diyor
Kul Mehmet’im bilirim bu dünya yalan
İmtihan içinde var mı yardımsız kalan
Dünya yolunda zalimdir soluksuz kalan
İman eden kul değildir ak olana kan katan
Kan katana sanmayın Yüce Rahman uzakta bakan
Soluksuz ateşte zalimi odur cayır cayır yakan
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
