İNSANLIK
Kazandıkça arttı dünyalık istek
Manevi hayata verilmez destek
Helâl kazançlara olundu köstek
Kanâat etmiyor aza insanlık
Türkü dinlemeğe mühim kalmadı
Halk müziği artık talep almadı
Ozanların sözü değer kılmadı
Meyil vermiş popa, caza insanlık
Kalp kırmak adına başladı yarış
Küsenle barışmak vallahi zor iş
Bakmaya korkarsın surat beş karış
Vurur ifadeyle yüze insanlık
Aile bağı yok ya da çok zayıf
Oysa ki islâmda ne kadar hayıf
Tattırsanda dile burma kadayıf
Gelemiyor hiç hoş söze insanlık
Dost denilen düşman çoğalır oldu
Yerle gök mazlumun ahıyla doldu
Kalplerde yeşeren çiçekler soldu
Zalimlikten yana keza insanlık
Yüreğe işlerken derinden sancı
Kimsenin kimseye yok ki inancı
Sözde islâm ehli örnek bir dinci
Muska yapar olmuş göze insanlık
Mevsimleri yaşar olduk kara kış
Kötülük çevreye örüyor nakış
İyilikten yana tutmuyor dikiş
İhtimal vermiyor yaza insanlık
Murat der yolsuzluk kurulu düzen
Kemlik kaldırılsın varken hüsn-i zan
Duyulsun her daim mübarek ezan
Böylelikle çıkar düze insanlık
Murat Gökçe Karsî
20.02.2016