Sol yanım da taifsiz bir sızı
Dayanılmaz yalnızlık...
Ruhumun çıkmazlarına demirlenmiş,
Sokak lambaları titrek ışık saçmıyor.
Köpekler bile ulumuyor.
Haykırsam sesim yankılanır,
Karcı dağının etek uçlarında..
Şehir ağlamakta/ şehir yalnız,
Ben şehirden de yalnız.
Kaç sonbahar yaşadım,
Kaç hazan gördüm oysa
Sensiz bu iklimlerde!
Kışları saymıyorum imgelerimde.
Dağların kekikleri bile bir başka,
Anlam kazandı,
Sen başını koyarken dizlerime.
Sol yanım kanıyor.
Sessiz sevdam yoksun şimdi gözlerimde...
Suskun bir sevdanın,umudu gibi,
Düğüm düğüm kelimeler,
Yudum yudumdu boğazımda sevdam
Yutkunamadım korktum,
Korkum bu günden değil/gelecek yarına.
Şehrin ışıklarında kaybolurken gölgen.
Kırk ikindilerde düştü ateşin,
Gönül yurduma sessizce.
Çıkmazlarda gönlüm gerilirken çarmaklara
Ruhum alev aldı yasak bir aşkın özleminde...
Yeni bir geceye merhaba derken yıldızlar
Yüreğinin en gizli yerine sakladım seni,
Senli geçen huzur dolu anları.
Kimselere diyemediğim sol yanım
Ilgıt ılgıt kanayan derin yaramsın
Öyle bir sen var ki içimde
Gidişinle öksüz kaldı,
Sıcaklığına alışan avuçlarım.
Hüzün yağıyor şehre.
Şehir üşüyor/ ben donuyorum.
Sensizlik kokan gecenin son demindeyim
Yok oluyor eriyorum kokunun sindiği tenimde
Varlığınla yokluğunun
Anlamınını sorguladım karmaşık benliğimde.
Dil ne kadar inkar etse de.
Adını koyamadığım yasak sevdamsın
Sınır tanımayan mülteci yüreğimde..
