Yokluğunu Yazıyorum
Sana yazıpta okumadıklarını, şimdi başkaları okuyor
Ben yokluğunu, yokluğunda yok oluşumu
Acımı, sızımı, korkularımı,öfkemi,özlemimi,
Sana olan sevdamı yazıyorum ,
Onlar şiir yazıyorum sanıyor.
Övgüler alıyorum,onurlandırılıyorum.
Sevinemiyorum
Canım acıyor,içimi bir burukluk sarıyor,
Kızıyorum sana, hatta kimi zaman sövüyorum
Sen attın beni, bu yabancı kalabalıklara
Görmedin önemsemedin
Sevgimin değerini bilmedin
Oysa ben senden sevmeni bile istemedim
Yanında yalnız kalmaktı tek isteyim
Olmadı olduramadın
Koskoca dünyana bir beni sığdıramadın
Yalnız bıraktın yokluğunla
Bir başıma uçurum ucunda
yokluğunu yazıyorum, şiir oluyor
Solyanım sızlıyor
Buruk bir sevinç, yaralı bir gülüş,
Sırıtıyor meydanda
Solyanım kan ağlıyor, kimse bilmiyor
Yokluğun dirhem dirhem öldürüyor
Parça parça bölünüyorum
Sen bilmiyorsun
Kendi dünyanda, onlarcasıyla gülümserken
Ben senli dünyamın sensiz sehrinde
Gün be gün tükeniyorum gidişinle
Ne duyuyorsun ne görüyorsun
Nede neyse
27.02.2015
Yemin
(
Yokluğunu Yazıyorum başlıklı yazı
Yemin tarafından
14.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
