Karanlık Çökmüştü
Karanlık çökmüştü eklemişti geceyi hüzün
Neler anlatıyordu bilmezsin
Melek yüzlü masum bir damla
Şefkate muhtaç
Yalvaran iki gözün
Siluetin beni çekiyordu
İçinde fırtınalar bile ırkındı
Diyesim geliyordu ilmekler
Boğazımda şimdi
Yazmıştın aşkımın katline vacip
Düşündürdü bütün geceyi
Sır oldu gizlerde nerelerdeydin
Çözemedim hayat denen
Bilmeceyi
Ufkuna diyorlar ya gözlerde kamaştı hilâl’in
Berduş cümlelere mâh’küm
Kem \gemliyordu
Dudak izlerindeki celâlin
Arzusuydu eşiğinde bekleyen kurdun
Dudakları bükük masum çocuk
Arzlarda sen teninle
Can çekişiyordu
Uçurumlarında durdum
Binlerce masal anlatsam olurmu
Katkının payı
Dudaklarını ezme demiştim
Hemen sunmuştun kolayı
Mahmuzlanmıştı duygularım
Zoraki dizginledim
Bütün geceyi sardım yumak gibi
Viranelerimi inlettim
Şimdi serbesti düşünme dert etme
Beni iki gözüm
Cennet yasaklarla örülmüş
Kader vermiyor imgelere izin
Borsalarda gezinen üç kur vardiya
Güzellik zarafet duygu
Biliyorum bu gece karabasan olmuştu
Kalmadı gözlerimde
Bir damla uyku
Hadi git zincire vur duygularını
Gemle daha yazmıyorum
Sahillerinde kaldı özentim rıhtımına
Uğramadan gidiyorum
Bıraktığım yaralı yüreğim
Kalsın seninle.
2009-12-05
(
Karanlık Çökmüştü başlıklı yazı
Albayrak tarafından
5.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
