Yalnızlık Senfonisi
Bahar
bana çok uzak yaşamak için kovalıyorum
Sonbahar
gölge gibi yakamı bırakmıyor
Hazan
da yaz mevsimi kavuruyor
Yüreğimin
en ücra köşesini
Kış
zaten dondurmuş düşüncelere dalmış beynimi…
Dalga
dalga hüzün esiyor kırılmış dallarımda
Mutluluk
tutunacak bir çare, bir dal arıyor.
Siyaha
dönüyor aniden masmavi gökyüzü
Kara
bulutlar durmadan yer değiştiriyor
Fırtına
ha koptu kopacak…
Boşaltacak
gözyaşlarını şuursuzca yağmur bulutları
Sağanak
sağanak yağacak üzerime
Temizleyecek
günahlarımı tepeden tırnağa bedenimden
Sorgulayacak
vicdanımın sesi
Ensemde
hissedeceğim pişmanlıklarımın soğuk nefesini…
Uykular
haram olmuş helalleşemiyorum geçmişimle
Unutulmuyor
senli kırık hatıralar
Geleceğin
düşlerini yeniden kurup ufka yelken açamıyor
Hayal
bile kuramıyorum
Ödünç
verilen hayatı özlemlerinle taksit taksit yaşıyorum…
Ağlamak
istiyorum oyuncağı elinden alınmış çocuklar gibi
Fırtınaya
yakalanmış balıkçı teknesiyim
Battıkça
batıyorum
Bir
liman arıyorum sığınacak
Hüzün
kaplamış yüzümün haritası bozuk şimdilerde
Dinlediğim
yalnızlık senfonisi eşliğinde
Düşünceler
hapsinde idamını bekliyorum
Yalnızlık
kafesinde…
Ayşe
ORTAN
07.04.2016
Mustafa
KARAAHMETOĞLU’na sonsuz teşekkürler…
(
Yalnızlık Senfonisi başlıklı yazı
nurşize tarafından
8.04.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.