Ne güzel koktu, önümdeki toprak.
Ýçinden çýkmýþ bir çiçek, dal, dal, yaprak, yaprak.
Büyüksün Allah’ m, büyük.
Gelsin’ de görsün, sana inanmayan salak.
 
Gecesi yok, gündüzü yok çalýþmýþ.
Görsen!
Üstünde ne çiçekler var, bahar geldi demiþ açmýþ’ da açmýþ.
Hem, çok güzel, kokuyorlar.
Demek’ ki, gece gündüz o, Allah’a Yalvarmýþ.
 
Var’ mýdýr dünyada, toprak gibi bir ana.
Kokusu, baþka.
Onun rengi, havasý baþka.
Odur dünyada, her þeyi veren insanlara.
Ekip diktiðinden, daha fazla
 
17 Nis. 16
Ahmet Yüksel Þanlý er