Nereden baslayayim bilmem.
Fakat günden güne daha kötü oluyor yüregim biktim anne.
Dün gecenin soguguna biraktim kendimi. 
Bileklerim kesik ölmeyi bekledim.
Bu hayattaki ilk sigarami yakardim belki ama .
Yapamadim onun yerine canimi yaktim anne ...

Söylesene anne neden istedigim gibi göstermiyor bu hayat kendisini bana ?
Neden ölmeyi isterken yüregime bu hayati birakma diye fisildiyor ?
Ne verdiki bana ? Elimde ne biraktiki ? 
Kimler kaldiki yüzümü güldürecek ve kimler kaldiki bana yanindayiz diyecek  ?
Sende biliyorsun neler götürdügünü benden.
 En basta seni, canimi cigerimi alip yakmadimi beni  ateslere atmadimi ?
Neden anne söyle neden ?
 Ben yoruldum usandim aci cekmekten .
O bana aci cektirmekten bikmadimi ?

Dizlerim titriyor dün geceden beri, dilim lal gözlerim kan.
 Etrafima bakmayi biraktim anne.
 Sebepsizmis gibi süzülüyor gözlerimden akan.
Ve basimi koyacak bir omuz yok yine. 
Ve yok yine benim sacimi oksayip ''Sabirli ol'' diye gözlerime bakan.
 İste en cokta bu anne, en cokta bu benim canimi yakan ...

Aglamaya basladim sessizce, sessizligimi hickiriklarim bozdu hadsizce ama yinede sustum küfretmedim bu kez.
Sadece sustum uzaklara daldim bilincsizce.
Bileklerimden süzülen kanlara aldirmadi yüregim, aldirmadi bedenim.
 Öylece kaldim gecenin sessizliginde ve öylece bakakaldim dünlerime hareketsizce.
Oysa ne mutluymusum dünlerim de. Bu günlerime inat eder gibi ne gülmüsüm delice. 
Ve ne cok sarkilar söylemisim türküler yakmis halaylar cekmisim gönlümce.
Dün geceki halimi görseler o günlerimi bilenler. 
Gecenin bu soguk dar agacina astigim cesetim ceketsiz , bileklerim kan , gördükleri sanki gizemli bir bilmece.
Ve ben ünlemsiz agliyorum ve ben noktasiz yalniz ölüyorum ve ben hayatima bütün virgülleri sigdirabilmek icin nefes veriyorum sessiz ve caresizce ...

Fakat olmadi anne.
Yine uzanamadim ölüme. 
Hatri sayilir dostum yetisti yardimima ve yine ömür verdi bu degersiz ömrüme.
Oysa alistirmistim kendimi alistirmistim kalbimi. Bir ders verecektim su beni dinlemeyen deli divane gönlüme.
Olmadi anne, olmadi yine ve dost dedigim bir el engel oldu sana kavusup hasret giderip gülmeme.
Ona kizmiyorum inanki, bilirim deger verir derman olmak ister derdime.
 Kırılmam ona anne, tek kızgınlıgım tek kırgınlıgım sadece kendime.
Ve lakin güzel annem dün gecede yan cizdim ölüme.
Söz vermistm canimi alsin diye azraile ama olmadi annem artik kavusmamiz baska bir güne ...

( Ölemedim Anne başlıklı yazı MutsuzPrens tarafından 29.04.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu