Nasıl güvenebilir ki insan?
İki, üç kuruşluk ticaretine,
İnsan figürleri boy göstermişken..
Ben güvenemem, güvenmezdim mesela?
Yanmış, tutuşmuş,
kül olmuş nağmeler ağızlarda...
Zehir akıtmaya çalıştığım her varlığa 'dur Ne yapıyorsun?' sen dedi mesela..
Neden demedi ama?
Kıskandım,
Deli gibi kıskandıydım.
Anlamaz mesela..
Herkesin düşüncesi doğru orantılı değildi..
Düşünemedi mesela o an..
Yar'ın yaraya olan inancımızı yitirmedik mesela?
Hiç mi başka dert yoktu ki?
Aşk hep mi dillerdeydi.
Hep mi bir sevda içine kapanmıştık mesela?
Bendeki hangi tehlikenin güvensizliği idi mesela?
Dost, sevgi,saygı,kardeş,komşu,akraba..
Kompozisyonun türevlerimdi bunlar mesela.
İçimde herkes yoktu
Farklıydım işte..
Gittiğinde geri dönülecek kadar farkımı hissettiğimde,
Farkımı fark edecek kadar farklıydım.
Anlamadı ama..
Öf yine sayfaların göz nuru doldu..
Ufak bir parıltı bana bakıyor ordan..
Anlaşamıyoruz yıldızlarla.
Çakışmıyor ruhumuz..
İnadım ben mesela?
Kendimle bile dikleşirim, kahkahalar atarım, beraber ağlarım..
Kendimle.
Kapatayım artık ben geç oldu..
Gece üşümesin! onunla küsmek istemem mesela..
