Sustum ! Dur Diyemedim


Başımı döndürürken, sevdanın ılık yeli,
Saçım başım yolarak, sustum ! Dur diyemedim,
Ruhumu okşuyorken gönlünün narin eli,
İçten içe dolarak , sustum ! Dur diyemedim.



Yaralı ceylan gibi sekiyordum dağında ,
Gözümü boyamıştı daha gençlik çağında ,
Gülleri deriyorken su değmemiş bağında ,
Günden güne solarak, sustum ! Dur diyemedim.



Sevda yağmurla geldi, kaçamadım dinmeden,
İzlerini sürüdüm hiç içime sinmeden,
Nasıl düşünemedim, çürük sala binmeden ,
Derinliğe dalarak, sustum ! Dur diyemedim.



Nefesim kesildikçe, boğuluyor gibiydim,
Çırpındıkça gömüldüm, çukurun en dibiydim,
Buz kesen bedenimle , fırtınalı tipiydim ,
İp ucunu salarak, sustum ! Dur diyemedim.



Sonuma ramak kala, hüsranı bilemedim,
Alnımın yazgısını kaderden silemedim,
Böyle yüküm ağırken, yolumdan çelemedim ,
Sessizlikte kalarak, sustum ! Dur diyemedim.



Nesrin Önem 
26 05 2016
( Sustum ! Dur Diyemedim başlıklı yazı sahrayeli tarafından 27.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu