Mübarek Ramazan Yüce Rahmandan hediye

Ramazan gidince kendimizi kaybederiz niye

Müslümanlık bir ay mı açın sorun Kur’an’a

Kendi vicdanımızı dünya malına satarız ne diye

Taşıdığımız iman fikir neden bir kaya gibi

Daha bir adım atmadan yıkılır her biri

Kafamıza silah tutan mı var yanarız diri diri

Kendi vicdanımızı dünya malına katarız ne diye

Ecel göçü gelir alır kutlu bir kervan gibi

Bakar içine içi bomboş nefret kokar dibi

Acep bulunur mu bu âlemde içi boş bizler gibi

Kendi vicdanımızı dünya malıyla otlatırız ne diye

Gezeriz bu bende edepsizlikle üryan gibi

İçimiz kararmış kapkaranlık bir zindan dibi

Hani nerede kalmamış sözlerimizin kipi

Kendi vicdanımızı dünya malına koklatırız ne diye

Bu nasıl benlikle çıkar gönül sesi

Böylesi yaşadığımız söyleyin acep nesi

Gittiğimiz yol yol değildir gittiğimiz doğrunun tersi

Kendi vicdanımızı dünya malına saklarız ne diye

Nurdan Furkan acep ölülere mi indi

Herkes duvara astı o andan sonra işi bitti

Nurdan Furkan ile âlemi nura boğanlarda gitti

Kendi vicdanımızı dünya malına batırırız ne diye

Nurdan Nebi Nur Furkan’a sımsıkı sarılın dedi

Demedi ki okumadan birbirinize darılın ebedi

Böylesi ayrılığımızın söyleyin nedir bunun sebebi

Kendi vicdanımızı dünya malıyla kaçırırız ne diye

Hak ile batılın yolunu ayırarak bulamadık

Hak ile batıl belli neden anlayan olamadık

Bir aylık Ramazandan sonra nasıl unutan olduk

Kendi vicdanımızı dünya malıyla yatırırız ne diye

Kul Mehmet’im duy Furkan’la vicdanın sesi

Ölüm kervanı gelince alacak hazırlanmamak neyin nesi

Mezara girerken kefenin olmayacak cebiyle kesesi

Kendi vicdanı satmaya sakın kalkma duy imanın nur sesini

Mehmet Aluç-Kul Mehmet