Benim
son öğrencilerim, Sevgili 1/A sınıfı öğrencileri, kıymetli yavrularım, benim
cici dostlarım
Sizlerle ta tanışmam 12 Eylül 2005 günüydü.
İlk sınıfa girdiğim günü, dakika dakika, saniye saniye bugünkü gibi
hatırlıyorum. Merakla yeni öğretmeninizi bekliyordunuz. Sınıfa girdiğimde 37
kişilik o pırıl pırıl cici, sevimli gözlerinizi, ürkek bakışlarınızı gözlerimin
önüne getiriyorum. Bir yıldır beraberiz. 20 Haziran 2006 tarihi yani bugün son
günümüz. Ayrılacağız. Çok çeşitli anılarımız vardır. Birbirimizi istemeyerek üzdüğümüz günler olmuştur.
Ben sizlere karşı görevimi yaptığımı sanıyorum. Bütün çabam, sizlerin iyi
yetişmiş, iyi insanlar olmanız içindir.
Sevgili
yavrularım, 30 yıllık meslek hayatımda sizler gibi pek çok öğrencilerim
oldu. Onlar da hala tatlı anıları
benimle beraber yaşıyorlar. Fakat sizler
30. Yılımda son öğrencilerim olduğunuzdan belleğimde çok daha derin izler
bırakacağını sanıyorum.
Güzel
yavrularım, Sizin gibi tatlı, sevecen, iyi yürekli ve yetenekli çocukların
öğretmeni olmak ne güzel şey. Benim
küçük büyüklerim, Bugün ise her yönden güçlü, bilgili, bilinçli olarak uçmayı öğrenen kuşlar gibi
kanatlanıp gidiyorsunuz. Oysa bir yıl her an karşımda düşümde ve düşüncelerimde
yaşadınız. Başarınızla umutlanıp, eksiklerinizle dertlendiğim, sizlerle yorulup
yine sizlerin tatlı, anlamlı bakışlarınızla dinlendiğim, hepinizi ayrı ayrı
gözlerimle sevdiğim güzel günler geride kaldı artık. Her şeye karşın sizlerin
yetişmesinde bir damla su, bir tutam ışık olabildiysem mutluyum.
Çocuklarım, güzel yavrularım,
sizlerle vedalaşmadan önce bana olan güveninize inanarak bilmenizi
istiyorum ki anne baba ve öğretmenleriniz
olarak bizler sizleri daha mutlu kılmak sizlere daha güzel bir dünya
kurmak için pek çok şeyler verdik. Siz bizim umudumuz, ışığımız, güç kaynağımız
ve dünyamızsınız. Özellikle anne ve
babalarınızın yaşamlarının anlamı ve amacısınız. Sizlere ödenmez emekler veren umutlar
bağlayan sizler için pek çok şeyi göğüsleyen anne ve babalarınıza inanınız. Her
zaman sizler için en iyisini düşündüklerini unutmayınız. Onları umutlandırıp
düşledikleri güzel dünyayı kurmalısınız. Sizlerden başka hiçbir şeyin ve hiçbir
kimsenin onları mutlu edemeyeceğini bilmelisiniz.
İnsanları
seviniz. Sevginin parayla satın alınamayacağını, ancak paranın alamayacağı her
şeyi sevginin alacağını unutmayınız.
Hoşgörülü, iyilikçi, bağışlayıcı, saygılı, sabırlı, sevecen, onurlu,
çalışkan ve mutlaka doğru olunuz.
Arkadaşlarınızı iyi seçiniz.
İleride sizleri büyük sorumlulukların beklediğini unutmayınız.
Düşlediğiniz güzel yarınları, sizlerin kuracağınıza inanıyoruz.
Güzel
yavrularım, artık yollarımız<
ayrılıyor. Yine de yılların verdiği
alışkanlıkla her sabah sizlere seslenerek ‘ GÜNAYDIN YAVRULARIM, ÖMÜR
BOYU GÜNAYDIN’ diyeceğim, beni duyunuz. Hepinize değerli ailenizle birlikte en
güzel yarınlar diler, ayrı ayrı ve özlemle güzel yanaklarınızdan, ışıl ışıl
gözlerinizden öperim.
TANRI SİZİ KÖTÜ RÜZGÂRLARDAN KORUSUN.
Hoşça kalın Gerçek dostlarım.
20
Haziran 2006
Öğretmeniniz Muhammet AVCI