Açlık Sınırı
Açlık sınırı;
Türkiye Ermenistan,Türkiye İran sınırına benzemez.
Onun sınırı mideden geçer.
O sınırın altında,
Binlerce insan,binlerce çocuk var.
Adamı ortadan biçer...
O sınırda,boş ekmekle zeytin var.
Eve eli boş gidersin,
Karşında,senden getirirsin diye,
Bir şey bekleyen yâr...
Açlık sınırında, bir tas çorbayı,
Altı kişi,yedi kişi kaşıklamak var.
Domates ekmek,
Saksıya patates soğan dikmek var.
Var da var...
Açlık sınırında,
Çocuklara aynı elbiseyi,aynı ayakkabıyı,
Üç beş sene giydirmek var.
Çocukları okula gönderirken,
Dolmuşa bindirmeyip,
Karda kıyamette,beş kilometre yürütmek var.
Sinirlenip sinirlenip,
Başımızdakilere de ara sıra giydirmek var...
Açlık sınırında, bir göz oda da beş altı kişi,
Alt alta, üst üste yatmak var.
Ve boğazına kadar borca, yokluğa batmak var...
Geceleri yastığa başını koyunca,
Ayışığı'na bakıp bakıp,
Yarın bu rezil hayattan,
Nasıl tokluk sınırına geliriz diye,
Sabaha kadar düşünmek var...
(
Açlık Sınırı başlıklı yazı
AhmetZeytinci tarafından
3.07.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
