Online Üye
Online Ziyaretçi
Kelebeğim,
Sokaklar ıssız
Kendine karanlık yapan mavilerim bunalıyor
Açılan kelimeler
Ve geceyi yırtarak çıkan aydınlık rahatlat/a/mıyor
Ruhumu
Ve düşüyor ellerimden aşk
Ve sarılıyor soğuk rüzgârlar elleriyle bedenime
Ve açılıyor kapılar
Ve pencereler
Ve üşüyor kelimelerim,şiirlerim,kalbim
Sen olmayınca
Ey yüzü Mâh’ım,
Her acı nasıl büyütürse içindeki çiçeği,
Senin özleminde işte öyle büyüyor,
Büyütüyor kendini yüreğimde
İçimdeki kalp kırığından,
Kıyametten kimsenin haberi yok sevgili !
Ben sevdim
Ben seni sevdim
Yana,yıkıla sevdim hem’de…
Ve ben sende kaldım
Sende saklı…
Özlemek diye bir şey var bu hayatta
Hasrette…
Ve şimdi
Ne çok “sen” kokuyor yüreğim
Bir bilsen..!