Bırak ağlamayı benimle öğün,
Oğlum gurbette diye ağlanmaz anne.
Daha bundan büyük düğün olur mu,?
Bırak ağlamayı benimle öğün..

Sana olan sevgim bilirsin yüce,
Ninniler söylerdin bana her gece.
Beşiğimi sallardın bana her gece.
Beni bu günler için büyüttün anne..

Ben hasta olunca sende olurdun,
Teselliyi göz yaşında bulurdun.
Çarkı feleğe karşı dururdun,
Unutmadım bunları,unutmam anne..

Canım annem uzanırdım dizine,
Yavrum deyip sokar idin özüne,
Doya doya bakar idim yüzüne,
Yine o sevgine muhtacım anne..

Beyazlaşan saçların,ağaran yüzün,
Gitmiyor gözümden yaşlı gözlerin.
Kulağımda küpe tatlı sözlerin,
Her adım atmamda çınlıyor anne..

Hasretlikten başka yoktur kederim,
Hepinize candan selam ederim.
Doya doya ellerinden öperim,
O hayır duanı beklerim anne..
( Anne başlıklı yazı Durak YİĞİT tarafından 16.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu