Yazacaðýnýz yazýya baþlýk bulmakta siz de zorlanýr mýsýnýz, yoksa çok kolay mý baþlýk atarsýnýz, þimdi benim yaptýðým gibi? Bir de kafaya takýlan baþlýk var deðil mi? Önemlidir her zaman için yazýnýn baþlýðý... Öyle bir baþlýk atarsýnýz ki, yazýnýn içeriði okuyan için fazla bir þey ifade etmiyorsa bile, sýrf o baþlýðý ilginç bulduðu için yazýnýzý bir solukta hem de sonuna kadar okur.


Çok uzun kelimelerden oluþan baþlýklar, ilginç olmak ile beraber, okuyucuyu büyük oranda sýkar ve bunaltýr. Çok kýsa tek kelime ve dört beþ harften oluþan baþlýklarda okuyucuya çok basit ve yavan gelecektir haliyle. Çok yapmamak ile birlikte, bazen de yazarlar yazýlarýna metin ile uzaktan yakýndan hiç ilgisi olmayan baþlýklar koyabilmektedirler ki bu da haliyle yazarýn hanesine eksi puan olarak not edilecektir...


Bazý zamanlar metni yazar bitirirsiniz, peþinden bir baþlýk için dakikalarca, saatlerce düþünür durursunuz arpacý kumrusu gibi. Arpacý kumrularý da belki o anda size uzaktan uzaktan tezahürat yapýyordur ''Haydi bul þu baþlýðý bul þu baþlýðý.'' diye kim bilir? Bir baþlýk koyarsýnýz beðenmezsiniz. Onu silersiniz, baþka bir baþlýk koyarsýnýz. Kafanýzda düþünceleriniz çarpýþýr durur sabaha kadar. Gece uykularýnýz bile kaçar kimi zaman. Peþinden son sürat koþsanýza da yakalayamazsýnýz sonra o uyku anýný ve o uyku tadýný. Yok, o olsaydý, öbürü çok uzundu, öyle gider gelir düþünceler gecenin bir yarýsý. Balkona çýkýp sigara bile tellendirmeye kalkarsýnýz...


Baþlýðý attýk ya yazý ta buralara kadar geldi... Baþ baþ var bir de deðil mi? Hani küçücük çocuklardan ayrýlýrken ''Hadi yavrum amcaya baþ baþ yap.'' derler. Baþ belasýdýr kimi zaman mahallemizde ki külhanbeyleri. Herkes týrsar onlardan da bazen de ''El elden üstündür.'' deyip çattýklarý birileri de onlarýn belalýsý olur çýkar...


Eee konu baþlýk, bir de baþlýk parasý var deðil mi? Bizim burada anlattýðýmýz, her ne kadar metinlere koyduðumuz baþlýklar ise de bu çað dýþý uygulama baþlýk parasý da toplumumuzun yýllardýr kanayan yaralarýndan bir tanesi. Her ne kadar eðitim seviyemiz yükseldikçe gitgide azalmaktaysa da güzel yurdum Türkiye'de yine de tam manasýyla önüne geçilebilmiþ, ortadan kaldýrýlabilmiþ deðil. Fakat övündüðüm bir noktada þudur ki güzel yurdumun Karadeniz Bölgesinde böyle bir uygulamanýn olmayýþýdýr, bu da biz Karadenizliler için her zaman gurur vesilesi olarak kalacaktýr...


Baþköþe de her zaman biri vardýr. Bu kimi zaman gönlünüzün baþköþesinde eþiniz ve çocuklarýnýz olur. Vatanýnýzýn baþköþesinde Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve O'nun silah arkadaþlarý olur. Dininizin baþköþesinde önce Rabbimiz sonra onun habibi ''Sen olmasaydýn kâinatý yaratmazdým.'' dediði sevgili peygamberimiz Hazreti Muhammed sav. ve onu ashabý olan diðer efendilerimiz olur. Kim bilir gün gelir, bir günde birileri, bizleri herhangi bir kategoride baþköþeye layýk görür oturtur. Ýþte o zaman o baþköþeye oturan her kimse dört köþe olacaktýr zaten. Bir de köþe dönenler var ki birçoðunun ismini cismini siz biliyorsunuz, burada tekrar zikretmeye gerek yok. Onlarda milletin gönlünün baþköþesinden yýldýrým hýzý ile düþüp, parçalanan cam bardaklar, tabaklar gibi yerle bir olacaklardýr, hiç kimsenin þüphesi olmasýn. Dilediðiniz her þey istekleriniz doðrultusunda gerçekleþsin de hep dört köþe olun. Hepinize en derin sevgi ve saygýlar yine...