Ne zaman bir cemre toprağa düşse,

İçime bir hüzün çöker ayrılık.

Ne zaman bir yetim boynunu bükse,

İçime bir hüzün çöker ayrılık.

 

Derviş asasını eline alsa

Garibin anası uzakta kalsa

Sılada sevdiğim bir haber salsa

İçime bir hüzün çöker ayrılık.

 

Allara boyansa bayraklar gibi

Suya hasret kalsa topraklar gibi

Ateşlerde yanan dudaklar gibi,

İçime bir hüzün çöker ayrılık.

 

Karanlık geceler korkutur beni

Ne çok sever idim bilseydin seni

İncitme ne olur bu nazik teni,

İçime bir hüzün çöker ayrılık.

 

Çok gurbeti gezdim çok hasret çektim

Yollarına nice çiçekler ektim

Yıldızlar misali kalbinde tektim,

İçime bir hüzün çöker ayrılık.

 

Bağrımda bir ateş yandıkça yanar

Gönlümdeki yara durmadan kanar

Şu dilim her zaman adını anar,

İçime bir hüzün çöker ayrılık.

 

DOĞANAY’ım bir şey gelmez elimden

Sevda dedikleri düşmez dilimden

Mevlam ayırmasın beni gülümden,

İçime bir hüzün çöker ayrılık.

 

Kemal DOĞANAY

( Ayrılık Deyince başlıklı yazı kemaldoganay tarafından 10.09.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.