Online Üye
Online Ziyaretçi
Mevsim bir sonbahardı, dışarda yağmur vardı
Buğulanmış camlara damlalar düşüyordu
Tövbeliydi sevmeye, düşte görse kovardı
Sırılsıklam aşıktı bir kadın üşüyordu...
Feryad figan isyanlar ediyordu içinden
Susuyordu her şeyi beyazlayan saçından
Şimdi ölüme mahkum ümit etme suçundan
Duyguları katlolmuş, bir ceset taşıyordu...
Bilirdi sevmesini, sevmekten öte taptı
Estikçe fırtınalar huzur rotası saptı
Bilse bu ihaneti hak edecek ne yaptı
İnanamıyor, kendi haline şaşıyordu...
O sevdikçe güvenmiş, bitirmişti yalanlar
Kırık dökük anılar şimdi elde kalanlar
Geçti bir bir gözünden hayatını çalanlar
Yaşamak buysa şayet, evet O yaşıyordu...
.....
Evet işte O kadın... O kadın bendim işte
Nabzı geri sayımda, her nefes tükenişte
Yokuş yollarım bitti, şimdi sıra inişte
O sevmekten korktukça aşk ona koşuyordu...
.........
Dr: Ayşe İzci Coşkuner (Bulem hatun)
9/9/2016 Antalya