Ellerim semadayken, yaradana diz çöküp
Elbet sabreden gönül, selamete varacak
Ruhun derinliğiyle, yalvararak yaş döküp
Elbet sabreden gönül, selamete varacak
Dağlar taşlar duyacak, mutluluğun sesini
Üzerinden çekecek, kara bulut sisini
Gamın ve kederlerin, kapatırken izini
Elbet sabreden gönül, selamete varacak
Renk renk
güller açacak, sulanan bahçesinde
Kıvrılan dudakları,
gülecek çehresinde
Yalnız bırakmaz iken,eş
dostu çevresinde
Elbet sabreden gönül, selamete varacak
Islandıkça coşacak, toprağının kurağı
Çimeni yrşerttikçe, son bulacak durağı
Layığını görürken yüreğinin burağı
Elbet sabreden gönül, selamete varacak
Bunca sıkıntılara, mükafat ver yaradan
Tozpembeye dönüşüp, aydınlanır karadan
Engelli yollarını, alır iken aradan
Elbet sabreden gönül, selamete varacak
Nesrin Önem
02 10 2016
