Hayli zaman almıştı gülmeyi unutalı. Hayata bakış açım da değişmişti. Sanki yürümeyi yeni öğrenen çocuklar gibi bende gerçekten mutlu olmayı ,gülmeyi öğreniyorum. Eskiden satırlara döktüğüm yazılar o an ki ruh halimi yansıtıyordu. Uzun zamandır sol tarafım hayli çok ağrıyordu. Şimdi kendime geldim. Sen gittin. Ve ben kendimi tanımayacak hale gelmiştim. Şimdi yeniden kalkıyorum ayağa. Sanki sen varmışsın gibi her sabah uyanıp sen yokmuşsun gibi yaşayacağım hayatı. Hüzünlü yazılar, şiirler yok artık. Umut bana hep uzak zannederdim. Bir an düşündüm de neden en güzel çiçekler mezarlıkta yetişir diye . Ve o an fark ettim ki meğerse umut hep yakınım daymış. İnsan yaşadığı sürece hep umut vardır.Yeter ki ben hayata hep olumlu bakayım. Bundan sonra hayatta beni mutlu eden şeyleri isteyip inanacağım. Ben senden gidiyorum. Ve sen bundan sonra benim istediğim ve inandığım şeyler listesinde yoksun. Beni mutlu edenleri hayatıma sokacağım. Ve sen artık benim hayatımda hatta dualarımda bile değilsin. Kendine iyi bak...

( Ben Senden Gidiyorum başlıklı yazı hmyra arsln tarafından 6.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu