Bir
şehirde yaşıyor olmak
bilmektir kaldırımlarının yüksekliğini
ve kedilerin köpeklerden kaçarken hangi ağaçlara çıktığını
bilmektir oturduğun mahalle de
kim fakir kim zengin
kimin yüreği daha engin...
şehrin
cansız ama yine de konuşan yerleri vardır
kimi zaman karları aydınlatan bir sokak lambasıdır
kimi duvara dayanmış bir bisiklettir
ya da terk edilmiş bir araba...
bir şehirde yaşıyor olmak
komşuluktur alabildiğine
kandillerde tatlı götürmektir birbirine
Ayşe Teyzenin pazar filesini taşımaktır
kuşlara ekmek ıslatmaktır
balkonların pislendiğine kafayı takmadan...
şehir bu
sokak sokak bilmesen de
her evin içine girmesen de
mahallende borun öter yine de
maç yapan çocukların arasına dalarsın kimi zaman
kavga eden zibidileri ayırırsın
bazen de
Elif'den ayrılmış İsmeti iki cümle ile kayırırsın...
kimi zaman hüzünlüdür alabildiğine
bir şehirde yaşıyor olmak
mahallenin sevgilisi Azmi Amca ölür
yan komşun yıllar sonra başka semte taşınır
sokak oyunları bile azalır dibe vurur
ah be güzelim yıllar
biz de olmazdı o sıralar kibir ve gurur...
bir şehirde yaşıyor olmak
bir şehri ve insanlarını güzelliklerini
omuzlarında taşıyor olmak
her şeye rağmen yine de güzeldir...