Sayfalardır benim aciz duygularımı anlatan
Kara karaktere büründüren o kadın nerede
Duygularını yitirmiş bir insanın seslenişidir benimkisi
Sustum hiç durmadan sadece yazdım hiç durmadan
Duygular yalan olan duygular
Sevda ile süslenmiş yalan sevdan
Kal demeden sadece
durdum geri dönersin diye
Ama yine boş hayaller benimkisi
Bekledim bekledim hiç
durmadan
Ama yalınız kaldık ıssız sokak lambası ile beraber
Her sevda gibi olmadı bizim sevdamız yar
Ölüm tanrının emri
Baktım ki seni eller almış
tam o zaman ben yokum
Yok derken ölmüşüm yani
Ne var ki ben doğarken ölmüşüm ey yar
Ferman yazıldı artık ne yapalım sevdalım
Ben dertler masasına bağlı hasta oldum sen yokken
Ne oldum bende bilmez
oldum yalınız bu şehirde
Son nefes belki benim yazdığım
Son mısradır benim gözyaşım
sevdamda
Kader ördü artık ağlarını benim ömrümde
Sensiz geçen bu lanet şehir üzerinde karanlık sevdam
Ne sevdalar
öldü kadeh masalarında
Kimine aşk bir oyun kimine bir eğlence
Benim sevdam bir ömürlük yar….
KARA
KARAKTERİMDİR ARTIK ŞAİRLİĞİM …
Yazarın
Önceki Yazısı