Online Üye
Online Ziyaretçi
HAYAT VE İNSAN...
Ömrümüz nefes nefes..ne uzar ne kısalır
Allah’ın yazdığına dua yetersiz kalır!
Yüksek koysan yel alır alçak koysan sel alır
Bekler dururuz öyle.. bir gelse diye Hızır!
Başlangıçta herkesi kendin gibi sanırsın
Özünü görmeyince sözüne inanırsın
Öyle günlerin olur kim nasılmış tanırsın
Başkasına niyetle kendine kuyu kazar!
Dostluğun hamuruna katılırsa menfaat
Bazı insanlar var ki değişirler o saat
Bu sebeple çoğu kez lafa uymaz icraat
Dalgalanır durulur insan ruhu med-cezir..
Nimet -evlat- dert keder ne verirse amenna
Kuşatmasın kalbimi bin bir türlü temenna
İnsanoğlu her şeye alışıyor zamanla
Feleğin kitabında bilemeyiz ne yazar!
Doludizgin sürersen hayaller de yorulur
Ömür yetmez peşine, umutların kırılır
Kırık hayaller yine gerçeklerle sarılır
Her zaman karlı değil hayat denilen pazar!
Değişir insanoğlu, ne bakidir ne ezel
Nice kötü iyidir bakmayı bilsen güzel
İç huzuru bulursun yeter ki kendin düzel
Bazı durumlar var ki Hak yazmadan kul azar!
Bir insan hissetmeli kendisini sıradan
Mal-mülk soy- sop makamı düşürerek daradan
Aynasına bakmalı tevazu ve veradan
Unutma aynı yerde yatar köleyle vezir!
Düşünmek iyidir de fazlası akla zarar
Güç takat yetmeyince serzeniş neye yarar
Herşey sıhhate bağlı insan başka ne arar?
Kiminin şikayetten dili hiç durmaz zır zır!..
İnsanı esir alır söylediği her yalan
İflahı mümkün olmaz vebal alan ah alan
Öfkesine ram olup etrafa dehşet salan
Derine iner yara, işe yaramaz özür!...
Hayat bir tecrübeymiş yedisinden yetmişe
Bazen hak vermek lazım yalnızlığı seçmişe
Yol dümdüz yürünmeli takılmadan geçmişe
Ne taş değsin ayağa, ne göz değsin ne nazar!...
........
Dr.Ayşe İzci Coşkuner (Bulem hatun),