Yaşarken kıymetini, bilmedim pişman oldum Canımın parçasıydın, haber geldi mahvoldum İçimde vicdanımla, saçım başımı yoldum Öyle canım yandı ki, kabrin başında annem
Damarından süzülen , yaşlar kana büründü Dizlerim tutmaz iken, toprağına süründü Hayalin gözlerimde, canlanarak göründü Öyle canım yandı ki, kabrin başında annem
Zalim gurbet yolları, ulaştırmadı sana
Helalliğini bile, çok gördü sanki bana
Kahrolası kaderim, kulaç attı her yana
Öyle canım yandı ki, kabrin başında annem
Ayak uçlarındayken, boyun eğip de baktım Avazım çıktığınca, ağlayıp ağıt yaktım Gurbete kinlenerek, şimşekler gibi çaktım Öyle canım yandı ki, kabrin başında annem
Elimdeki ibrikle, üstüne su dökerken Af diledim bin defa, yüreğimi sökerken Yanından gidemedim, kara bulut çökerken Öyle canım yandı ki, kabrin başında annem
Nesrin Önem 06 11 2016
Şiirin hikayesi
Gurbette dir kızı yaşlı anne nin çalışmak zorunda olduğu için
Çok bağlıdır anneye kız, bir gün aniden haber gelir
Kızın yolu uzak olduğu için cenazesini bekletmez köylüler ve gömer
Kimsesi yoktur kadının kızından başka ne yazık ki o da yetişemez
Geldiğinde anneyi gömülmüş bulur ve kabrin başında konuşur annesiyle
( Kabrin Başında başlıklı yazı sahrayeli tarafından 6.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
