Baş-ucumda fareleri
gecekondunun
fısıltı halinde konuşmadalar.
Peynir tabağına yatırıp
beni yargıladılar.

İlk celse;
(Hep bir ağızdan)
-Sen insanoğlu(!)
geçen kış öldürdün babamı zehirinle
Kedini saldın
kardeşlerimin üzerine.
Aç kalmadın mı sen sanki,
çekmedin mi yokluğun kederinden
Ne olmuş yani
bir diş almışsak peynirinden?

Birinci üye;
- Az çekmedi dedenden benim dedem
kapan kurdu
kin tuttu
öldürdü
durup dinlenmeden.

İkinci üye;
(Sert bir yumruk indirerek masaya)
-Babadan oğula
yosun tutmuş delikler oldu evimiz
gömülü yaşadık karanlıklarına bodrumun.
Aydınlığa özlemle baktık
en güzel yerleri size bıraktık
doynadınız.

Savcı;
görüyorsunuz
suçlu olduğu kesin.
Geçmişte işlenen tüm suçlar
aleyhine kullanılmalı artık.
Gerek yok savunmasına
her haliyle suçludur sanık.

(Doğruydu söylenilenler harfiyen.)
Ben;
doğrulacaktım yerimden
ayağım kaymasaydı.
Savunmam boşunaydı
uyandım ürpererek.
Rüyayadı...


15 Aralık 1984
( Fareler başlıklı yazı ismet-top tarafından 22.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu