ÖZLEDİM SENİ NERDESİN
Tam iki yıl öncesiydi bırakıp
gitmiştin beni
Kalbime özden akardın özledim seni
nerdesin
Nasıl unutabilirim ne olursun söyle
seni
Ceylan misali bakardın özledim seni
nerdesin
Sensizliğe dayanamam elimden hiçbir
şey gelmez
Yaradanın takdiridir vakitsiz hiç
kimse ölmez
Gittiğin günden bu yana masum yüzüm
asla gülmez
Gönüllere gül ekerdin özledim seni
nerdesin
Sensiz geçen iki yılın yüreğimde
acısı var
Herkeslerin kardeşi var paylaştığı
bacısı var
Hayat sanki bir bilmece bilinmeyen
öcüsü var
Küsmüş ocağı yakardın özledim seni
nerdesin
Öyle değer veriyordun imkanları
seriyordun
Kanayan yaralarımı hemencecik
sarıyordun
Bir an gözden kaybolursam deli gibi
arıyordun
Sevdam önünde çökerdin özledim seni
nerdesin
Ne yumşacık huyun vardı bir an kalbim
kırmadın ki
Sevgi ile yaklaşarak gül yüzüme
vurmadın ki
Hatalarım olmadı mı gün yüzüne
sermedin ki
Öfkelere ot tıkardın özledim seni
nerdesin
Kimin nerde derdi varsa yardım için
koşuyordun
Kendini parçalayarak gece gündüz
üşüyordun
Çevremize ışık saçıp hür kuş gibi
coşuyordun
Kırık kalpleri dikerdin özledim seni
nerdesin
Aklın ilmin ne yüceydi çalışırdın
gecelerde
Sadakatin ne güzeldi gözün yoktu
ecelerde
İsmim vardı biliyorum dilindeki
hecelerde
Her yüreğe taç takardın özledim seni
nerdesin
Dr. Süleyman COŞKUNER
18 Kasım 2016 Antalya
NOT: 1983 yılında ilk memuriyetim
olan Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğünden mesai arkadaşım, ablam; Sayın
Fatoş BARUT’un iki yıl önce ebediyete uğurladığı sevgili eşi için, ablamın
talebi üzerine tarafımdan kaleme alınmıştır.