BİZİM
ÇOCUKLARIMIZ
Yine her hafta olduğu gibi geldi çattı hafta
sonu bugün farklıydı diğer günlerden hafta içi gibi solgun kalkmamıştım
yataktan. Bugün günlerden Pazar güneşli bir gün dışarıda cıvıl cıvıl yankılanan
çocuk sesleri nasılda insanı hayata bağlıyordu. Ümitlerimizi, duygularımızı
açığa çıkartıyordu tüm karamsarlıklardan uzak ….
Çocuklarımız; hayatımızın en önemli unsurları çocuklar,
ümitlerimizin aynası, geleceğimizin kahramanları, mutlu yarınlarımızın simgesi
çocuklar, ufacık boylarıyla daha konuşmayı beceremeyen, yeni yürümeye başlamış
ve sürekli ağlayarak bir şeyler isteyen çocuklar, diğer yandan bakıldığında tüm
ümitlerimizi, mutlu yarınlarımızı, geleceğimizi bize vaat eden az önce altına
kaçırdı diye kızdığımız minik çocuklar.
Peki ya biz çocuklarımızdan beklediğimiz
geleceğimizin mükafatını verebiliyor muyuz onlara, yoksa sabaha kadar uyku
uyumayıp bütün yükün kendi omuzlarınızda olduğunu düşünmekten buna fırsatınız
olmadı mı?
Çocuklarımız; yarınlarımızın sigortası
çocuklar 1tl verip bakkaldan istediğini al demek midir onları sevmek, ya da
onların sevdiği yemekleri yapmak, karnını tıka basa doyurmak, sütünü içmeden, yumurtasını bitirmeden kaldırmamak mıdır
masadan. Saçını taramak süslü tokalar alıp başına takmak, okula göndermek,
akşam geldiğinde derslerine yardımcı olmak onları çok sevdiğimizi kanıtlamaya
yeter mi acaba.Koşup kucağımıza atladığında dur şımarma çok yorgunum diyerek
onun küçücük kalbini kırmış olabilir miyiz?. Oysa hiç söylemedi bana kırgın
olduğunu ama aradan on dakika geçtikten sonra çağırdığımda neden gelmedi acaba,
başını kıstırıverdi omuzlarının arasına tanımadı mı beni acaba ‘’kızım gelsene
yanıma’’ yok gelmiyor işte bir yerde bir hata mı yaptım acaba.
Az önce
o sana koştuğunda sarıldın mı cennet kokulu yavruna, öptün mü yanağından bir
parça kopartırcasına, onun o anki duygusunu tıkıverdin boğazına o sırada işin
vardı çünkü Excel ’de önemli bir tablo
hazırlıyordun patronuna ve hiç müsait değildin o sırada, oysa ki onun en müsait
zamanıydı senin sevgini alabilmek için ayırdığı beş dakika, kucaklaştıktan sonra çizgi film
seyretmeye gidecekti kendi odasına, çocuğumuzun mutluluğundan değerli miydi o
beş dakika.
Peki ben bir ricada bulunsam sıkıca sarılır
mısınız onlara, her zamankinden biraz daha fazla vakit ayırabilir misiniz
umutlarımıza, şikayetlerini dinleyip neler yapmak istediklerini sorar mısınız geleceğimizin
teminatlarına, öpüp koklar mısınız bir kere daha….Dedim ya bu gün günlerden
Pazar güzel güneşli bir hafta sonu sizinle muhabbete daldım hay aksi; az daha
unutuyordum çocuklarımı parka götürmeyi. Gelmek isterseniz buyurun beraber
gidelim sizde alın yanınıza prensesinizi, tosun paşaya’da tutturun diğer
elinizi simitçi amcada parktadır şimdi birer de çıtır simit aldık mı değmeyin
keyfimize.
Bize müsaade kendinize ve geleceğinize iyi bakın
görüşmek üzere.
20,11,2016
PAZAR