VURGUN YEDİ GÖNLÜM
Vurgun yemiş gönlüm, dünya denizinde
Bir daha, böyle derinlere dalar mıyım!
Aynı yılan deliğinden iki defa sokulur mu
aklı olan!
Vurgun yedi gönlüm, dünya denizinde
Her insan bir kitap
Her kitaptan alınacak çok ders var
Ne sen, ne ben benzemeyiz kimseye
İlk baharın çiçekleri ile sonbaharın
çiçekleri farklı
Kasımpatılar, kasımda açar
Kardelenler, çiğdemler kar kalkınca ortaya
çıkar
Mevsimsiz açanlar soluyor
Ne kadar vurgun yesek yine severiz dünya
denizini
Severiz vakitli, vakitsiz açan tüm çiçekleri
Zira her şey Yaratanın bir eseri
Alınacak çok dersler var daha
Uzaya yürüyerek gidilmez, her ortamın
giysisi farklı
Bu beden bu dünyanın elbisesi
Elbiseler
değil, içindeki önemli
Elbiseler eskir, ruhlar baki
Nefesler bile emanet
Zamanı gelince, geri çekilir nefesler
Öğrenecek çok şey var daha
Her şey Yaratanın bir eseri
Ne kadar vurgun yesem de, yine de severim
denizi
EMİNNUR GÜLER ACAR