Öðrencilerin, uluslararasý ölçekte Fen Bilimleri, Matematik ve Okuma Becerilerini ölçen en önemli sýnavlardan biri olan PISA'nýn 2015 sonuçlarý açýklandý.

Ekonomik Ýþbirliði ve Kalkýnma Örgütü'nün (OECD) 15 yaþ grubundaki öðrencilere uyguladýðý sýnavda, Türkiye önceki yýllara göre geriledi. Fen Bilimleri, Matematik ve Okuma Becerilerinde 2003'ten beri yükselen puanlar 2015'te düþerek, 12 yýl önceki sonuçlarýn bile altýna geriledi. Sýralamada ise Türkiye, 70 ülke içinde Fen Bilimlerinde 52'inci, Matematikte 49'uncu, Okuma Becerilerinde 50’inci oldu.

    Üç alanda da en baþarýlý ülke Singapur.

            Bugün açýklanan, basýnda ve sosyal mecralarda oldukça ses getiren haber ve istatistikî veriler bu þekilde.

            Eðitimde 2003 yýlýnýn da gerisinde kaldýðýmýzý vurgulayan bu haber, þüphesiz ki az buçuk eðitim sistemimizi takip edenler için sürpriz olmamýþtýr. 2003’ten bu yýla kadar yükselen bir grafiðimiz olmuþsa da, o yýllarda da geliþmiþ ve geliþen ülkelerin birçoðunun gerisinde kaldýðýmýzý uçan kuþ biliyor, saðýr sultan duymuþtu.

            Bir eðitimci olarak, PISA ölçümlerine göre 70 ülkenin içinde 50’lerde olmak düþündürücü, eðitim sistemimizin her geçen yýl geriye doðru gittiðini görmek þüphesiz ki üzücü…

            2-3 yýlda bir “ eðitimde reform” yapýyoruz diye her þeyi silip atmak, yeni bir þeyler getirdiðini zannederken oturmuþ bir sistemi bozmak reform deðildir. Olsa olsa bu, çocuklarýn oyuncaklarýný bozup bozup oynamalarý gibi bir þeydir ki, eðitim her ne kadar çocuklar içinse de, bir çocuk oyunu deðildir.

            Görünen köyün kýlavuz istememesi gibi yavaþ yavaþ bugünlere geldik. Yýllardýr klasikleþen eðitim sistemimizi nokta dokunuþlarla düzeltmek yerine, komple bir bakýma alarak her yýl içinden bir parçayý söküp almayý yeðlemek, üstelik alýnanýn yerine daha iyi bir parça koyamamak, týkýr týkýr iþleyen bir arabanýn motorunu bozmaktýr.

            Eleþtirmek kolay da, deðiþtirmek için öneri nedir? Bizim en çok yaptýðýmýz þeylerden biri, bozuk düzeni eleþtirmek, ama çözüm önerileri sunmadan arkasýndan konuþmaya devam etmektir.

            Buyurun benim birkaç maddede çözüm önerilerim;

ü  “Eðitim, eðitimcilere býrakýlmayacak kadar önemlidir” zihniyetinden uzaklaþýp, siyasilerin eðitim ve öðretimi kendi fikirlerine göre dizayn etmemeleri gerekir.

ü  Eðitimi, eðitimcilere býrakmalýyýz.

ü  Ýlk okuma yazma öðretiminde tümevarým yönteminden biran önce vazgeçilip, tümden gelim yöntemine geçilmelidir. Böylelikle çocuklarýn bütünü görüp, okuma hýzý ve dolayýsýyla okuduðunu anlama oraný yükselecektir.

ü  Çocuðun kendisinin bile yazdýðý yazýyý okuyamadýðý eðik el yazýsý öðretiminden vazgeçilip, düz yazýya geri dönülmelidir. El yazýsý karakteristik bir yazý olup, çocuklarýn mükemmel bir yazý yazmasýný beklemek hayalciliktir.

ü  Geçmiþ öðretileri çýkarýp yeniden uygulamalýyýz.

Þu da var ki, mesele sadece bir sýnav sonucuna bakarak yapýlan bir deðerlendirme deðil, genel gidiþatýn içinde olan biri olarak yapýlan gözlem sonuçlarýdýr.

Yapýsal, yenilikçi ve çaðýn deðiþimine açýk sistemsel bir reform kuramadýðýmýz sürece bugün 2003’ün, yarýn 1993’ün gerisine düþeriz.

Dedim ya; her ne kadar eðitim çocuklar için olsa da, çocuk oyuncaðý deðildir.

                                                                                                          Fazlý ÇELÝK

                                                                                                                        06.12.2016