Bir varmış bir yokmuş diye başlayan
Masallara karnım tok artık
Nasıl kandık ikimizde
Kaf dağının arkasında
Sislerle kaplı bir dünyada
Zümrüd''ü anka kuşları arasında yaşıyorduk
Hayallerimiz bile hep maviydi
Güneş hiç batmazdı
Çabuk bitti bu masalın sonu
Yüreğimizde kapanmaz bir yara
Dilimizde kaldı kesik izleri
Sabır yangınında vuslat hala sönmedi
Köze dönse de külleri
Gökyüzü yarılsa ortadan ikiye
Sen yağsan yağmur olup üzerime
Çığlıklar içinde sana koşsam
İliklerime kadar ıslansam
Hasret iz düşümleri nefesimi kessin
Sen ne zaman kopacağı belli olmayan
Sura üflenmiş kıyametimsin
Gölgeler bekler güneşin doğuşunu
Bülbül can verirken kafeste
Ahı figan eder sevdiğine
Yıkılır sevda köprüleri bir bir
Söyle
Hangi aşk bizimdi
Yüreğine sürgüler çekilen mi
Yoksa terk edip giden mi
Neydi bizi bağlayan o ince çizgi
Bu kadar acımasız olmasaydın
Seni ne kadar sevdiğimi bilseydin
Yakardım içimdeki gemileri
Başka limanlarda bulmasın diye sevgili
Çelme aklımı ne olursun
Bozdum ettiğim tüm yeminleri
Gözlerinden yaşlar akmasın diye
Söyle sevgili
Senden nasıl vazgeçeceğim
Taşa tutmaz mı seven yürekler beni
Almaz mıyım ahlarını
Sen benim yarım kalan sevdamsın
Eğer sana olan aşkımı hala anlamadıysan
Hazanı yaşar yüreğim
Sonbahar yaprakları dökülür içimden ...
Refik
18 . 12 2016
İstanbul
(
Söyle Sevgili başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
18.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.