Orası Benim Dertli Köyüm Kutlubey İm
Orası benim dertli köyüm KUTLUBEY`İM
Ne suyu var idi nede yolu hakkınca
Derelerde çeşmeler ovada bir kuyu
Kova ile çekerdik suyu
Ama yarım saat uzaktı yolu
Unutturuyordu bütün umutsuzluğu
Kuzeyinde goca gölü güneyinde hacı gölü
Kalaycı yel değirmeni erenler anneş tepe
Büyüdük çapıt topu tepe tepe
Toprağımız azdı ama kırmızı verimli
Bağlarımız vardı çekirdeksiz üzümlü
Eylülde sererdik sergimizi (üzümü)
Peşinden kaynatırdık pekmezi
Denizli`ye yüz on Uşak`a altmış
Etrafına kara kara bulutlar çökmüş
Kar yağardı bir metreyi geçerdi
Akan sular gölleri doldurur hayvanlarımız içerdi
İnsanları çok çalışkandı
Etrafında altı daha köy vardı
Bin dokuzyüz altmış iki yılında
Babalarımız avrupaya yollandı
Kısa zamanda herkes hayale daldı
İzine gelenler sanki bizden değildi
Su derken yol derken
Elektrik geldi merkezden
Tosunlarla tarlaları ekerken
Katır geldi motor geldi peşinden
Hemen hemen yoktu Karakaçan`sız evimiz
Yetmiş yedi yılında kuruldu belediyemiz
Seçimden seçime gelir idi büyükler
Her beş yılda yenilenirdi ümitler
Ey Kutlubey ayrılmadım ben senden
Şehre geldim otuzuma girerken
Geçim şartları imkanları zorladı
Sakin sayıldım Pelitlibağ`da seksenden
Mehmet Dağal çekmişsin sen çok çile
Bülbülde figan edermiş çok sevdiği o güle
Çok seviyorum insanları dost ola
Onlarla ağlarım onlarla gülerim
Rast gelesiye kadar Azrail`e
Mehmet DAĞAL
(
Orası Benim Dertli Köyüm Kutlubey İm başlıklı yazı
Mehmet Dağal tarafından
25.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
