Ağaç Ve İnsan
Tomurcuksun sen
gün ve gün yeşillenir açarsın.
En masum mevsimler senindir,
yağmurlara kanmaz,
suya susarsın...
Yarınlara büyürsün yorulmadan koşar adım.
Adına toy denir.
Yaşanmışlıklarla yürürsün, coşar dalların
Tohumun soy verir...
Olgunlaşır bulutlarla yarışırsın.
derken, sert rüzgarlar eser başında ,
dallarından yapraklar düşer, şaşarsın.
yağmurları da alırsın payına
hüzünlenir kanarsın...
kuşlar vardır en mahrem yuvanda
umutlanır sahiplenir, sevinirsin.
çakallar kurtlar,
çiyanlar yılanlar çıkar karşına
ve
en gizli günahlarını işlerler toprağın da
kızarsın
ama konuşamazsın.
gövden çatırdar kopar bir parçan da
yine de
susarsın...
sonra,
bakarsın bu olanlara
ve
döner yüzün daglara
İşte koca çınar
özetle sen
yaşamsın..
bakana sadece yalın bir ağaç
görene ise bir can
Ondan da öte
bir insansın,
İNSAN...
Seyhan yılmaz
(
Ağaç Ve İnsan başlıklı yazı
seyhan tarafından
24.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
