Çoban Ve Pınar
bir pınar vardı
dağın yamacında
mutluydu kuzuları kuşlarıyla
susamış yolcular gelirdi
kana kana içerledi pak suyundan
kıvrım kıvrım dolaşırdı suyu
meraları bahçeleri
nerden bilsin bir gün
suların akmayacağını
önce meraları kurudu
sonra kuzular kuşlar gelmez oldu
şimdi o pınardan kalan
kurumuş otlar ve
ıssızlığın hüznü
birde çobanın kavalında
yanık türküsü;
bu pınar kurumuş akmıyor artık
suyundan kimseler içmiyor...
(
Çoban Ve Pınar başlıklı yazı
M.Filizman tarafından
25.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
