GÖNLÜM
Gittiğin günden beri yokuş ettin düzümü
Hüzünlere açılan yola döndü bu gönlüm
Çıkmaza girdi her iş bulamadım çözümü
Rüzgarlarda savrulan küle döndü bu gönlüm
Sevgine çok muhtacım artık islah olamam
Aşkın kalbimde hapis hiçbir yere salamam
Viraneye çevrildim asla dimdik kalamam
Savaştan arta kalan ile döndü bu gönlüm
Bir bilsen şu yokluğun başa neler getirdi
Yorgun düştü bedenim takatini yitirdi
İçimdeki fırtına var gücüyle bitirdi
Okyanusta kırık bir sala döndü bu gönlüm
Kim bilir neredesin hasretinle yanarken
Belki de çok mesutsun yürek böyle kanarken
Sevgini cennetten bir gül bahçesi sanarken
Ne yazık ki ıpıssız çöle döndü bu gönlüm
Gün geçtikçe daha da artar oldu bu kahır
Yokluğun damarımda sanki dolaşan zehir
Eş dostla muhabbet yok yabancı gibi şehir
Kendi içinde gurbet ele döndü bu gönlüm
Yaşamıyorum sanki dolmuş hayatta vadem
Acılar her geçen gün yürekte alıyor dem
Nefes alamıyorum bu yolun sonu adem
Günden güne perişan hale döndü bu gönlüm
Murat Gökçe Karsî
09.01.2016
(
Gönlüm başlıklı yazı
Karsî tarafından
10.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
