Ölü Şehir
/ÖLÜ ŞEHİR/
I
Duvarlara sinen gölgene sarılıyor
Gözlerimdeki yaşlar
Ihanet geceye esir
Ve gitmekle kalmak arasında
Asılı kalıyor ay
Yıldızlar gözlerini dikmiş
Yalnızlığı haykırıyor bedenime
(Ruhum paramparça iliklerimden sıyrılmış)
II
Damarlarımda dolaşan soğukluğun
Tenimde yangına dönüşür
Bedenim nisan yağmurunda
Titrek bir damla gibi
Kaldırımlarında kaybolur
Sokak lambalarına
Sohbet olur varlığım...
(Yokluğuna sarılmaktan kollarım yorulmuş)
III
Özlemem ihanetin
ardında bıraktığı ızleri
Özlemem saçlarında savrulan elleri
Yazgının uçlarından dahi tutmam
Dönersen geri
Bırakmam yalnızlığın elini
(Varlığını sayıklamaktan kendimi unutmuşum)
.
Ve şehirlerim ölür
Senden habersiz, serseri...
(MES' URI/DİLEK KUDAY)
(08.01.2017/01.30)
(
Ölü Şehir başlıklı yazı
Mesuri tarafından
11.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
