Ne de çabuk geçti zaman anne
Nasıl tükendi yıllar birer birer
He biri ardında hüzünler bırakarak
Tozlu topraklı yollarında
koşuşturup durduğum sokak araları yok oldu sanki
Mahallem hiç aklımdan çıkmıyor
Ben istemedim böyle büyümeyi oysa
Neden sıcacık kucağında değilim anne.
Kollarımı boynuna sararak
İçime çekerek anne kokusunu
Benim saçlarımı hiç okşamadın ki
Beni sen gibi seven olmadı ki hiç
Ne masallar anlatıldı ne de renkli rüyalar
Sensiz geçen çocukluğumu arıyorum anne
Hele de gözlerime sevgiyle bakışını
Neden şimdi her şey boz bulanık
Özlüyorum bağrına basışını anne!
Ne de çabuk büyüdüm anne
Ne çabuk kanatlanıp uçtum yuvadan
Dileğim büyümek değildi oysa
Gençliğimiz de gelip geçti ansızın
Ben süzülürken senin bana gülüşünü hatırlıyorum
Buruk tebessümler yüzümde
Sensizlikle başlamak gergin her güne acıların en katmerlisi
Kırış , kırış oluyor tenim
Sensiz geçen çocukluğumu arıyorum anne.
Zaman seni bana verse, beni de sana
O günlere dönsek yeniden
Kim ne kaybeder ki anne , kim ne kaybeder....
( Anne başlıklı yazı Damar Nur tarafından 16.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
