"Aşk, hayatın,kavganın ve savaşın ta kendisidir."



Ve ölür kuşlar... 
hemde ilk kez, bir kelebeğin ömründen arta kalan zamanda.

göğsümün tam ortasında, yeniden palazlanan bir tufana
gözüne kapatır leyla
uzun saçlarıyla

dişlerini kırarcasına sıkmak gibidir gelince
ve anlayınca çirkin yüzünü araladığında melek
ışığa koşmak karanlığın içinden,
yeniden 
açmaktır yeşile.

tut ellerimden bir kez daha gece
tut ki yüzümü yüzüne çivile.

adından ve adımlarından vazgeçtiğim kaldırımların
ölmek için yalvardığım saçların
gelirse aklıma yine
ört üzerimi gece
ete kemiğe
ve ruhumun taş soğukluğunda 
bir dal gibi eğilip büküldüğü sensizliğe
bir vedadır bu gece

ki ben kurutmuşken tüm akarsuları aşktan yanan dilimle
milyon kez saplanmışken bir ferze sancısı ta içime
ve kendimi yine de iyi etmişsem kendimle
düşür beni ayak izine 
düşür -seni- 
yalnızlığımın bekaretine

bu son sancının son yaraları
ne dokunulmamış bir dil kaldı
ne dile gelmemiş gül
sövüp saydığım 
gözlerinden gözlerimi kaçırıp 
masumca utandığım!

hayattayım.

ver elini gece
demleyip yaralarımı yine
iyi edelim bizi 
birlikte ...


( Ve Ölür Kuşlar başlıklı yazı Deniz Pınar tarafından 31.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu