Senin gibi sevmedim kimseyi
Yokluğunda bu kadar özlemedim
Benim aşk diye tanımladığım
Ayrılığın adını koyamadık ikimizde .
İşte bu yüzden kopamadık birbirimizden
İmkansızlıklar içinde yaşarken seni
Unutma mı isteme benden
Halimi görmüyor musun güldürme
Unutmak imkansız sızısı kalır içimde
Yeterince tanımamışsın beni
Ben yaşadığım hiçbir aşkı
Günü birlik yaşayıp hayatın akışına bırakmadım ki .
Biliyorum
Zaman denilen kavram düşmanıdır aşkın
Hele bir de araya ayrılık girmişse
Bizi farklı kılan
Bir dokunuş ağızdan çıkan bir söz değildi
Daha da ötesiydi .
Ayrılık denen özlem yumağı
Beni yok ederken seni var ediyordu
Yokluğun tezatını çözemedim bir türlü
Bilinmez denklemin içindeyim şimdi .
Bu gidişin son olsun sevgili
Yollarına baktırma gözlerimi
Bıraktığın acı kolay kolay geçmeyecek
Kaşıma yaralarımı kabuk tutsun .
Karşıma çıkma hiç ummadığım anda
Yaşayamadığın son sevdan olayım
Biliyorum
Sende dayanamazsın yalnızlığa
Acıların artar gün geçtikçe
Geç de olsa anladım
Yalnız kalmak bize göre değil
Senin son gidişin
Benim son bekleyişim olsun ...
Refik
03 . 02 . 2017
İstanbul
(
Özlüyorum başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
3.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
