On üç kardeşin en cefakârıydın
Bir ömür azimle durdun be abla.
Düşenin dostuydun vefakârıydın
Bize candan emek verdin be abla.
Genç yaşta evlendin yüzün gülmedi
İnancın bu hale isyan bilmedi
Yıllar geçti sabır gülün solmadı
Nice bitmez hayâl kurdun be abla.
Bin bir alın teri döktün yoruldun
Ne kimseye küstün ne de darıldın
Yeni bir hayata dört el sarıldın
Yaranı çabanla sardın be abla.
Yüreğini açtın beş evladına
Eşin dostun koştun her imdadına
Sonsuz gurur duydum senin adına
Gurur da saygı da vardın be abla.
Bağırsak çağırsak karşı çıkmazdın
Olur olmaz şeye dikkat çekmezdin
Özenle davranır gönül yıkmazdın
Herkese güzel söz derdin be abla.
Altı aydır sanki bitmişti çile
Dikenli bağların dönmüştü ğüle.
Birfâni der son gecen de bile,
Ölümüne rüyâ gördün be abla.
BİRFÂNİ - Nisan - 2008.
(
Abla başlıklı yazı
BİRFÂNİ tarafından
11.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
