Baharla Uyanış
alik ]
Bahar geldi ağaçlar çiçek açtı,
Sevincinden kıpırdadı topraklar.
Kalmadı insanlarda,ne gam,nede keder,
bütün canlılarda,doğada bir canlılık var..
Çiftçi tarlasının yolunu tutmuş,
Türküsü dilinde gamın unutmuş.
Uzanmış asmalı köşk gölgesine,
Bir yıllık sitresi birgünde atmış..
Çoban sürüsünü önüne katmış,
Giymiş çeketini,yamçısın atmış.
Kavalı elinde havayı bulmuş,
Üzüntüyü,kederi arkaya atmış..
Gençlik kanı bahar ile kaynamış,
Bulmuş sevgili yolda söyleşmiş.
Mutluluktan sanki gözü kör olmuş,
Görmemiş yılanı üstüne basmış..
Yetmişlik ninenin belin doğrulmuş,
Atmış yaşmağın saçın savurmuş.
Ilgıt,ılgıt esen seher yelleri,
Nineyi onbeşli çağa getirmiş..
(
Baharla Uyanış başlıklı yazı
Durak YİĞİT tarafından
30.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
