Hayatın halısını, dokuttular cefayla Ben ne ilmekler ördüm, zalim yılları kırpan Ödedim birer birer, tüm borcumu vefayla Ben ne nankörler gördüm, ömrümden çalıp çırpan
Ufacık huzur için, hem el öptüm hem ayak Yine yaranamadım, kalbe sürüldü dayak Bitmez ki anlatmakla, hangi birini sayak Ben ne zamanlar sürdüm, surata kapı çarpan
Güvendim de ne oldu, gelip sırtımdan vurdu Gözümü boyar iken, pazarda tezgah kurdu Sabır taşı çatlatan, verdiğim süre durdu Ben ne defterler dürdüm, kalbe haksızlık yapan
Sever gibi görünüp, bağrı dağlayıp yaktı Geri kalan ömrümde, hayallerimi yıktı Hiç ummadığı anda, foya meydana çıktı Ben ne aşklar kürüdüm, sözde yürekten tapan
Öyle çok yoruldum ki, hiç dermanım kalmadı Kapandıkça gözlerim, uykusuna dalmadı Kader ise yakamı, sal dedikçe salmadı Ben ne yollar yürüdüm, çıkmaz yönlere sapan
( Güngörmüş başlıklı yazı sahrayeli tarafından 15.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
