Online Üye
Online Ziyaretçi
Nasrettin Hoca oğlu ile Akşehir’e gidiyormuş.
Hoca eşeğe binmiş,oğlu arkada yürümekte.Bunu görenler;
---Hocaya bak,demişler.Kendi eşeğe binmiş küçücük çocuk yaya.
Bunları duyan Hoca hemen eşekten inmiş,oğlunu bindirmiş.
Biraz gittikten sonra bir başka gurup gelmiş.Bu kez de onlar;
---Şuna bak demişler, çocuk eşekte,babası yürüyor!
Bunu duyan Hoca, be kez kendi de eşeğe binmiş.
İkisi eşek sırtında giderken bu kez yine başka bir kafile gelmiş.
Onlar da;
---Hiç utanma yok şunlar da,demişler.Hem baba hem de çocuk eşeğe binmişler.
Yazık günah değil mi bu eşeğe?..
Hoca
---Doğru, demiş. Yazık günah vallahi. İnelim evlat.
Eşekten inmişler .İkisi de yürümeye başlamışlar.Eşek sallana sallana gidiyormuş.
Başka birilerine denk gelmişler.Onlar da;
--- Şu akılsızlara bak.Eşek bomboş gidiyor,onlar da arkasından yürüyorlar, demiş.
Hoca bakmış,bakmış daha sonra;
---El sözüne uyarsan böyle perişan olursun,demiş.En iyisi biz yine bildiğimizi yapalım.
Birimiz binelim, ötekimiz yürüyelim.
Gelelim bizim Evet ile Hayır Oyununa;
---Evet desek, Hayırcılar kızıyor.
---Hayır desek, Evetciler kızıyor.
---Ne Evet ne de Hayır.Hiç bir şey demiyeceğim desek,bu kez ikisi de kızıyor!
Velhasılı;
---“Aşağı tükürsen sakal,yukarı tükürsen bıyık.”
Ama bir şey demek lazım?
Onun için en iyisi başkaları ne derse desin herkes neye inanıyorsa,onu desin.
Bu Evet ile Hayırcıların sözüne hiç bakmayın. Kendin araştıracaksın,kendin doğruyu bulacaksın.
En doğrusu sence neyse onu diyeceksin.
Bence en doğrusu bu.
Ya sizce?...
Kemal DOĞANAY