DÖNECEKSİN SEN BANA!..
Neydi o gidiş öyle, hiç ardına bakmadın
Dizine vura vura döneceksin sen bana!
Şimdi dediklerimi kulağına takmadın
Fikrini yora yora döneceksin sen bana!..
Uykusuz gecelerin mutsuz yataklarında
Kesilen nefesinin panik ataklarında
Senin için yazdığım şiir bataklarında
Düşünüp kara kara döneceksin sen bana!..
Haklısın sen de canım sevilmekten sıkıldın
Şu kalbimde müebbet aşk hapsine tıkıldın
Şarkılardan silindin, resimlerden yakıldın
Farkına vara vara döneceksin sen bana!...
Yarı yolda kaldığın el atına binerek
Diktiğin burnun ile Kaf dağından inerek
Yükseklerde uçarken balon gibi sönerek
Dağları yara yara döneceksin sen bana!...
Hoyrat eller kırdıkça kanadını kolunu
O çıkmaz sokaklardan değiştirip yolunu
Beni tanıyor sanıp her Allah'ın kulunu
Arayıp sora sora döneceksin sen bana!...
Suç ise kabulümdür ben normalden çok saptım!
Sevmekten de öteydi sana adeta taptım!
Soracaksın kendine; 'Nerede hata yaptım?
En başa sara sara döneceksin sen bana!...
Pişman olduktan sonra bırakıp ağlamayı
İpi koptuğu yerden yeniden bağlamayı
Her tavizi vererek uzlaşma sağlamayı
Hayaller kura kura döneceksin sen bana!...
......
Sağlığımda duymadın, ölüme saygı duyup
Niyet edip ve hazır olan imama uyup
Gönlünden koparsa da bir fatiha okuyup
El-divan dura dura döneceksin sen bana!...
..........
Dr. Ayşe İzci Coşkuner, 25/3/2017, ANTALYA