Ey çocuk sen anlat bana ben anlayayım
Anlayamıyorum anlatamıyorum
O dehşeti korkuyu gözlerine kimler yerleştirdi
Bakınca içinde kayboluyorum
Bir sonbahar var içinde zemheri kadar soğuk
Bir yaprak gibi gözlerine bakarken
Bir yapraktan daha aciz parçalanıyorum
Binlerce uzaklıktaki yere düşüyorum
Koşamıyorum parçalanıyorum
Varamıyorum kahroluyorum
Senin ülkende güneş doğmaz mı?
Bakışların soğuk titretiyor beni
Beni duyarsızlığınız öldürüyor derken
Keyif çatmış çayımı yudumlarken
Sen ey çocuk Suriye’de kimyasal bomba ile ölürken
Birileri karşılıklı şike döğüş ile
Sana bomba atana göstermelik bomba atarken
Gülüyorlar halime
Gülsünler
Gelsin yüzüme tükürsünler
Sana koşamıyorum
O zalimlerin yüzlerine tüküremiyorum
O dehşetin izlerini korkuyu gözlerine kim yerleştirdi
Beni öldürtmüyor
Süründürüyor
Cehennem alevinde yakıyor
Kavuruyor
Uçurumlarda savuruyor
Ellerim sana ulaşmadığı için
Gözlerine sevgiyi yerleştiremediğim
Ülkende güneşlerin doğması için
Şehrine kara perde çekenlerin
Perdelerini maskelerini parçalayamadığım için
Güneşte ısınmana yardımcı olamadığım için
Sokaklarda oynamana izin vermeyenlerin
Suratını parçalayamadığım için
Sen gülmüyorsun biliyorum
Ama ben her nasılsa gülüyorum
Sen ağlıyorsun hıçkırıklar içinde
Bense iki damla gözyaşı döküyorum
O iki damla gözyaşımda beni sana ulaştırmıyor
Elimde yok mendil sana uzatamıyorum
Bakıyorum elimde keyfim bana sırıtıyor
Elinde gönlünde dilin de savaş bomba çile
Neden hala gelmedim diye kızgınsın
Kız bana
Hatta al eline taş at kafamı gönlümü yar
Ama o gözlerindeki o dehşet korku ile bakma bana
Beni cehennemde yakıyor
Soruyorsun herkese
Bu adamın saati şaşırmazdı
Geliş saati yıllar oldu hala gelmiyor
Gelmeye varmaya ayarlı değil diye
Haklısın al eline sopayı vur beni
Saatlerim zamanlarım duygularım saatim gibi
Benim gibi durmuş donmuş diye
Çalışmıyor
Hissediyorum diyorum
Sana yürüyemiyorum
Dizlerim mi kırılmış hayır
Öyle ise neden yürümüyor
Aman Allah’ım
Dizlerimde prangalar var
Hem de yüzlerce
Keyif
Kahkaha
Bol kazanç
Yalandan hissetme
Sırt üstü yatma
Kör bakma
Geriye kaçma
Her şeylerim saçma
Ayaklarımı bağlamış
Sen Suriye de kimyasal silahla ölürken
Ben burada ölemiyorum senin gibi
Cehennemimi yaşıyorum
Sanki kendimden kaçıyorum
Senden kaçıyorum
Kapatamıyorum gözlerimi
O dehşetinle korkunla her an her gündüz
Her gece karşımdasın
Kapatsam da gözlerimi karşımdasın
Açsam da gözlerimi
Çaresizliğimin ıstırabı ile yıkılıyorum
Uzatıyorsun gülümseyerek ellerini
Kaldırıyorsun bu ıstırabınla ellerin ile yerden
Gülümsüyorsun cennette
Gül kokulu Resul saçların okşarken
Seni sırtına almış gezdirirken
Seni öperken
Uzatma bana ellerini
Bırak ağlayayım yıkılmış kalayım
Gül kokan Resule seni öylesine
Üzgün göndermenin pişmanlığıyla ağlayayım
Kaldırma beni düştüğüm uçurumdan
Bırak karanlığında kalayım
Kendi duyarsızlığımın hissizliğimin karanlığında kaybolayım
Avutulmuş bir çocuk olarak yüzüne bakamadığım
Bir çift söz söyleyemediğim için
Uzatma bana elini
Sen cennette Gül Resul ile gülen çocuk
Mehmet Aluç /Kul Mehmet
Not:Bu resmi koymaktan utanç duyuyorum lakin utancımızı suratımıza vursun diye ekliyorum.
