Atıfet
Atıfet
Öyle çok anlam taşıyordu ki imgeler
Yer kurmuştu, yüreğin derin kuytusuna
Gölgesiyle sarmıştı dört bir yanını
Sanki korur gibiydi, zarar görecek diye
Boynu kıldan inceydi, karşısında kaderin
El değmemiş bakireyi andırırdı sevgisi
Yüce bir bağdı bu, kördüğümle bağlanan
İlmekleri birbirine dolanmış açılmayan
Yumaklanıp kalbine taş gibi oturan
Acı verse bile, vazgeçilmezi olan
Soluk almak vermekti, yaşama gayesinde
İç çekişlerin de nefesti, derununda sevgisi
Nedensizdi çünkü aklını yoramazdı
Zihninde var olan imgeydi şuursuz
Yüreğinin sesinde mubahtı fikrince
Tanrının lutfuydu, belkide gönderilen
İncitmeden taşımalıydı sonuna kadar
Kalbinin derinliğindeydi bu sevgisi
Akıbeti ne olursa olsun razıydı
Sarhoşluğu sürmeliydi, bir ömür boyu
Yıldırmazdı, hüzünlere, kara bulut çöktükçe
Sislerini sıyırıp, bakmalıydı yıldızlara
Gözlerini kamaştırmalıydı parıltısı
Layığıyla hak edercesine idi sevgisi
Közleri sönmeyen ateşti bağrında
Rüzgar estikçe kıvılcımlarıyla harlayan
Korlar tüm vücudunu kapsarken bile
Kendini avuturdu tesellisi için
Niyetini bozduramazdı, aç ve susuzluğu
Ömrün sonuna kadar, azalmayacaktı sevgisi
Nesrin Önem
06 05 2017
Tekirdağ
(
Atıfet başlıklı yazı
sahrayeli tarafından
6.05.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.