Ne Çok
NE ÇOK
Yaprakları düşüyor evimin duvarlarının,
Can duvarlarıma dokunmasa bari,
Gözlerimden yaşlar düşüyor.
Yüreğinde cız eden kelimelerin,
Tüm enerjimi almasıyla
Bitiyor her şey...
.
Yapraklarımı tek tek
Koparırken acıtmıyor da,
Dalımdan koparınca kabarıyor,
Bütün acımasızlığıyla hayat.
.
Yıllarını verirken kendi ellerinle
Acıtmıyor da,
Sevgisizlikler bir araya gelince
Çok canlar yakıyor.
.
Umutların tek tek hüzün toplarken
Acıtmıyor da,
Hala hüzün ırmağında yaşadığın,
Ne çok koyuyor insana...
.
Ne çok hüzün topluyor insan,
Yaşadıkça...
Ne çok hazanları oluyor,
Hayatının...
.
Bazen yakıp kavuruyor hayat,
Bazen boş çırpınışlar da boğuluyor.
Bazen ne çok canı yanıyor insanın,
Her şeye rağmen yaşıyor işte insan...
.
Bir söz dokunuyor yaraya,
Parmak basınca insanoğlu,
Canı çok yanıyor.
O yara hiç kapanmıyor...
.
Yıllarını gün gün verse de,
Bir gün kopuyor zincirleri.
Sadece gün uzuyor,
Senden gidiyor benden gidiyor candan gidiyor...
.
Her gün ağlarken acıtmıyor da,
Yağmurlarının dinmemesi acıtıyor insanı.
Ne çok hüzün topluyor insan
Yaşadıkça...
.
Demet Akyürek.
(
Ne Çok başlıklı yazı
demet tarafından
19.05.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
