Günümüz toplumlarýna baktýðýmýz zaman, bir çoðunun kaos ve anarþi ortamýnda olduðunu gözlemleyebiliriz... Yirminci Yüzyýlda iki büyük savaþ gördü bu ihtiyar dünyamýz. Bunun yanýnda Kore Savaþý, Ýran-Irak Savaþý, Vietnam Savaþý gibi, onlarca bölgesel savaþta sayýsýz insan, bir dolu masum kadýn ve çocuk hayatýný kaybetti... Devletler ve devletlerin çýkarlarý savaþýrken, olan genellikle savaþla ilgisi olmayan insanlara oluyor, daha sonra da tedavisi imkansýz yaralar açýlýyor toplumlarýn, insanlarýn vicdanlarýnda...


Bu gün dünya üzerinde ki bir çok devlet, hiç bir zaman saf ýrktan, katýþýksýz olmadý. Çeþitli alt gruplarý, etnik kökenleri hâlâ barýndýrýyorlar içlerinde. Bu etnik kökenlerin, dilleri de inanýþlarý da zaman zaman farklýlaþabiliyor. Bu farklýlýklarda yaþam biçimlerine yansýyor haliyle... Farklýlýklar bir toplumun zenginliði olmasý gerekirken bazý zamanlarda toplumsal çatýþmalara da dönüþebiliyor... Geliþmiþ ülkelerin bir çoðunda etnik farklýlýklar göze çarpsa bile, farklý topluluklar arasýnda çatýþmalar çok fazla yaþanmýyor az geliþmiþ ya da geliþmekte olan ülkelerde olduðu gibi... Geliþmiþ ülkeler ortak bir payda da vatandaþlarýný buluþturabiliyorlar...


Ekonomik ve siyasal sýkýntýlarýn çok olduðu ülkelerde, insanlarýn hayata bakýþ açýlarý da farklý oluyor ister istemez... Tek tek bireyler arasýnda ki çatýþmalar ve etnik kökenler arasýnda ki çatýþmalarda ülkenin gündemini çoðu kere iþgal ediyor... Haliyle bu durum geliþmenin önünü týkadýðý gibi, sosyal devlet ilkesinin de o toplumda zedelenmesine çanak tutuyor... Ýnsan tabi ki adý her ne olursa olsun, içinden çýktýðý toplumu, etnik topluluðu sevebilir, sevecektir de lakin bu durum diðer etnik kökenlerden nefret etmesini gerektirmemelidir... Ortak payda insanlýktýr, cumhuriyettir, demokrasidir, o ülkenin baðýmsýzlýðýdýr...


Dünyayý ele geçirme ve bir þekilde bütün dünya devletlerini boyunduruðu altýna alma giriþimi birinci ve ikinci dünya savaþlarý sýrasýnda denenmiþ ve baþarýsýzlýða uðramýþ, farklý uluslardan, farklý etnik kökenlerden milyonlarca insan hayatýný kaybetmiþtir. Milletlerin toplumsal hafýzalarýnda ve vicdanlarýnda tamiri mümkün olmayan yaralar açýlmýþtýr... Kin, nefret, intikam, diðerini sevmeme, ötekileþtirme, benimsememe, sevgiyi saygýyý da ortadan kaldýrmakta ve çatýþmalar kaçýnýlmaz olmaktadýr. Toplumlar körü körüne, sorgulamadan bir liderin peþinden gittiði zaman, Adolf Hitler ve Benito Mussolini örneðinde olduðu gibi, o liderin aldýðý kararlarýn doðruluðunu ve yanlýþlýðýný da tartýþmaktan neredeyse hicap duymaktadýrlar... Oysa ki akýl denen bir zenginliðimiz vardýr Allah cc. tarafýndan bize bahþedilmiþ... Zaten akýl saðlýðý yerinde olup olmadýðý tartýþýlan böyle, bu tip liderlere itaat eden toplumlarda, insanlar yaþanýlan gerçekleri görmekten uzaklaþarak kendi toplumlarýnýn uçuruma doðru sürüklendiðinin farkýna varamamakta, daha sonra da varsalar bile çok geç kalýnmaktadýr...


Toplumsal bir travma yaþanýyorsa, az geliþmiþ ülkelerde, bir devlet içinde, çatýþmalarda insanlara sýradan olaylarmýþ gibi gelebiliyor. ''Ha o mu bizden deðil falan etnik gruptan öldürün o zaman, esnaf ise ondan mal almayýn, kýz vermeyin, kýz almayýn.'' Adeta topluluklar ve milletler ''Toplumsal bir þizofreniye tutuluyorlar.'' Oysa ki hiç kimse karþýsýndakine ön yargý ile etnik kimliðine göre yaklaþmasa, bilgisine, kiþiliðine baksa bir çoðu da mutlaka sevecek birbirini... ''Ya sen ne iyi insanmýþsýn niye daha önce tanýmadým ki seni?'' diyebilecek konumda olacaklar... Þizofreninin týbbi tanýmý kýsaca þöyle... ''Düþünce, coþku, irade, kiþilik ve davranýþ bozukluklarýyla ortaya çýkan bir ruhsal hastalýktýr. Hasta dýþ dünyanýn gerçeklerinden kopar, adeta kendisinin kurduðu bir dünyada yaþar. Hastanýn kiþiliði daðýlmýþ, yýkýlmýþtýr.'' Buna baðlý olarak Toplumsal Þizofreni denen illet de ruhi dengesizlik yaþayan ayrýþan toplumlarda sýkça görülüyor... Uzman Psikolog Nergis Özdinç Azanpa bu durumu þöyle özetliyor... ''Þizofrenik bireyde zihinsel bölünme vardýr. Bizde de toplumsal bölünme yok mu? Kendi içimizde onlar ve bizler olarak bölünmedik mi? Yine þizofrenik birey kendine ve çevresine yabancýlaþýr. Biz de bölünerek birbirimize yabancýlaþtýk. Yabancýlaþtýkça birbirimize ayrý dünyalarýn insanlarý olarak bakmaya baþladýk. Böyle yaptýkça gruplaþtýk, gruplaþtýkça dýþýmýzdaki gerçeklerden korku duymaya, korktukça paranoid belirtiler göstermeye baþladýk. Bizden olmayanlarýn bize zarar vereceði inancýný geliþtirdik. Komplo teorileri ürettik. Þimdi siz söyleyin bu þekilde bakýnca hepimiz þizofrenik karakterler göstermiyor muyuz? Hepimiz bu hastalýða yakalanmýþ durumdayýz. Tanýmýz toplumsal þizofreni. Ýlacýmýz belli bütünleþme.'' Bütünleþmenin içinde de bir olma, birlik olma duygusu, sevgi, sevgi ve yine sevgi asla yabana atýlmamalý... Zülfü Livaneli'nin þarkýsýnýn sözlerinde olduðu gibi... ''Dünyayý güzellik kurtaracak. Bir insaný sevmekle baþlayacak her þey.''


''Hiç bir þey bilmeyen, hiç bir þeyi sevemez.
Hiç bir þey yapamayan, hiç bir þey anlamaz.
Hiç bir þey anlamayan, deðersizdir.
Oysa anlayan kiþi ayný zamanda sever, farkýna varýr, görür...
Bir þeyin aslýnda, ne kadar bilgi varsa daha fazla sevgi vardýr.
Tüm yemiþlerin böðürtlenlerle ayný zamanda olgunlaþtýðýný
düþleyen kiþi, üzümlere iliþkin bir þey bilmiyor demektir.''

PARACELSUS


Birlikten her zaman kuvvet doðar. Býrakýn artýk o Alevi imiþ bu Sünni imiþ, öbürü Çerkez imiþ, bir baþkasý Kürt imiþ... Farklýlýklardýr bizi zenginleþtiren... Binlerce yýllýk devlet geleneðimiz ve kültürümüz var... Yunus Emre'nin dediði gibi ''Sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz.'' Hepinize en derin sevgi ve saygýlar...