Umudun Korkularıyla
Çaresiz...
Oturur çölün bir
Suya hasret umudun
korkularıyla
Gün kararmaya adım
atmışken, sesler
duyulur kuşatırcasına
Artık hüzün vaktidir,
samimiyet gereklidir,
teslimiyet
anbean zarurettir
Hadi çık ortaya,
şüpheden arındır beni,
bin bir endişe içinde
yaşatma şu kalbimi
Ruhum ezelden beridir
hürdür, hürriyete
aidiyeti azimet tir,
korkularım nefsimden
neşet etmektedir
Çaresizlik kader değildir,
deva arayan neye
talip olacağını bilmeli
ve şartlarını oluşturmak
için gayret etmelidir
Susuyorum...
Şahit olduklarıma
hayret ediyorum
Demek ki masum olarak
hala inanıyorum
Yabani ve kabalığın
her halinden uzaklaşıyorum
Neden bir insan bu kadar
nezaket ve edepten
uzaklaşır anlamıyorum
Yaşamak , cemiyet
kurallarını tanımamak,
arsızlık yapmak değildir,
anlatamıyorum
Bu kadar çirkin ve pişkin
edenleri gayet iyi anlıyorum
Alıp...
Götürür kimi zaman hicran
Gözyaşları
sessizce boşalır o an
Geride kalmıştır
artık beklenen heyecan
Yüreği yakar
her akla gelince
ukdeleşen zaman
Anarsın,
o nispette de
yeniden yaşarsın,
saklarsın,
sızısıyla baş başasın,
hüzün zerk eder gam
Mustafa Cilasun
(
Umudun Korkularıyla başlıklı yazı
Yazan Adam tarafından
24.05.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.